Nederland moet vrijbuiten in Geelong
De sterkte van de Nederlandse ploeg voor het WK wielrennen in Australië is voor mij een groot vraagteken. Met Lars Boom weet je het nooit, al vraag ik me af of hij zijn goede vorm van de laatste maand nog een stukje kan doortrekken. Uit eigen ervaring weet ik dat zoiets moeilijk is. Eigenlijk is hij na de Tour de France op een hoog niveau blijven acteren. In de Eneco Tour liet hij dat al zien en begin deze maand won hij de GP Jef Scherens in Leuven. Het valt hem niet te verwijten, want als je goed in vorm bent, moet je daarvan profiteren. En dat heeft hij gedaan.
Ik heb wel begrepen dat hij afgelopen week ziek is geworden. Dat is natuurlijk een forse tegenvaller, zo vlak voor het WK. Maar Lars is wel een jongen die zich specifiek kan richten op eendagswedstrijden en dan met name op kampioenschappen. Ik hoop dat hij eind volgende week nog een keer zijn goede vorm kan laten zien.
Verder zijn Sebastian Langeveld, Karsten Kroon en ook Koos Moerenhout renners die iets extra’s kunnen. De eerste twee zijn echte eendagsrenners, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik hun namen de laatste weken niet terug heb gezien in de uitslagen. Sebastian heeft de Vuelta gereden en ik had graag gezien dat hij zich een keer had getest. Maar wie weet heeft hij het rustig opgebouwd. In 2007, in Stuttgart, reed hij een heel sterk WK. Het is een jongen die heeft aangetoond dat hij de afstand van ruim 260 kilometer aankan.
En dan hebben we nog Koos Moerenhout. Die is heel vaak sterk op kampioenschappen. Hij heeft twee keer de Nederlandse titel gewonnen en het scheelde niet zo veel of hij had in 2005 ook de regenboogtrui gehad. In Madrid reed hij iedereen uit het wiel. Als Paolo Bettini niet zo gefrustreerd was geweest, was Koos of ik wereldkampioen geworden. Ik vind ook dat hij dit keer een vrije rol moet krijgen. Dat heeft Koos de laatste jaren wel afgedwongen. En met zijn ritzege in de Eneco Tour heeft hij laten zien dat hij in vorm is.
Nederland moet met deze ploeg gewoon vrijbuiten. Wie weet wat er dan gebeurt. Er is namelijk geen echte kopman. Ik heb dat al eerder aangehaald, maar ik vind het echt jammer dat Robert Gesink er niet bij is. Ik weet niet hoe het parcours is, maar ik heb begrepen dat het toch nog behoorlijk lastig is. Gesink was de absolute kopman geweest en in zijn huidige vorm zou hij meedoen om de prijzen. Hij was in Montreal een klasse apart. Maar goed, het is zijn keuze. En ik moet je eerlijk zeggen dat ik het wel goed vind dat hij niet opeens terugkrabbelt. Als hij iets in zijn hoofd heeft, blijft hij erbij.
De grote favoriet in Geelong is zonder twijfel Philippe Gilbert. Hij heeft dat met twee ritzeges in de Ronde van Spanje afgedwongen. Hij kan op elk parcours uit de voeten. Ik verwacht dat dit WK een ander verloop heeft dan de laatste jaren. Toen zag je dat Spanje en Italië de sterke blokken vormden die de dienst uitmaakten. Dit keer gaat dat denk ik anders zijn. Ik verwacht dat de Belgische ploeg de controle wil houden met Gilbert als troef.
Buiten Gilbert is het moeilijk om voorspellingen te doen. Ook al omdat het WK aan de andere kant van de wereld is. Je ziet al dat een paar grote namen zijn afgehaakt vanwege de lange reis en het tijdsverschil. Ik heb de indruk dat het daarom minder leeft. Er zou wel eens een heel verrassende naam wereldkampioen kunnen worden. Het zou mooi zijn als dat dan een Nederlander is.
Michael Boogerd
bron: telegraaf